Pencak Silat
De oorsprong van de Pencak Silat is moeilijk te achterhalen. Ongetwijfeld bestond er een inheemse vorm van zelfverdediging die ook een sterk ritueel karakter had vóórdat in de 8ste eeuw contacten ontstonden met China en India.
Deze contacten zorgden voor uitwisseling van goederen en voorwerpen, maar ook voor de komst van nieuwe ideeën en godsdiensten.
Tot en met de 13de eeuw hebben het Hindoeïsme en het Boeddhisme dan ook hun stempel gedrukt op de ontwikkeling binnen de Pencak Silat.
Vanaf de 16de eeuw bereikt de dan sterk groeiende Islam Indonesië. Hier vermengt het nieuwe geloof zich opnieuw met de al bestaande geloven en weer zie je dat het ook de Pencak Silat niet onveranderd laat.
Pencak Silat is onder te verdelen in 4 elementen of aspecten:
- Bela Diri (zelfverdedigingsaspect)
De Bela Diri ofwel zelfverdedigingsvorm is de basis van de Pencak Silat. Men ontwikkelde technieken om zich te verdedigen tegen 1 of meedere overvallers. - Seni Budaya (kuntsvorm)
De kunstvorm van de Pencak Silat is de vorm waarbij op traditionele muziek (bijvoorbeeld Kendang Pencak) bepaalde gevechtsbewegingen worden uitgevoerd. - Mental Spritual (meditatieve- en concentratie oefeningen)
Tijdens deze training worden diverse ademhalings- en concentratie oefeningen getraind. - Olah Raga (sportaspect)
Tijdens dit wedstrijdaspect kunnen 2 spelers tegen elkaar strijden op een mat.
Tevens zijn er Seniwedstrijden; Hierbij laat de deelnemer technieken uit de zelfverdediging zien en wordt er beoordeeld op kracht, schoonheid en sierlijkheid van de bewegingen door een jury.